Wetenschappelijke naam: Valeriana officinalis
Nederlandse naam: Kattenkruid
Medische naam: valeriaanwortel
Familie: Landplanten
Oorsprong: Europa en Azië (Regio: Nederland, België en Oost-Europa)
Botanische informatie: Een bloeiende plant is 60 tot 120 cm hoog. De stengel is kaal en de bladeren zijn geveerd of veervormig met getande bladslippen. De plant groeit op vochtige weiden en in loofbossen en gemengde bossen met niet te veel schaduw. De effectieve ingrediënten komen uit de wortels.
Delen die worden gebruikt: de wortels en de wortelstok.
In het kort
Historisch en tradioneel gebruik
Al in de 5e eeuw voor Christus waren we bekend met de werking van het valeriaan. Ook de Romeinse geleerde Plinius was meer dan 400 jaar voor Christus overtuigt van het effect van valeriaan. In de Middeleeuwen werd het gebruik van deze plant sterk aanbevolen.
Valeriaan heeft een kalmerende werking en werd bij ernstige ziektes veel gebruikt. De plant werd ook gebruikt als bijgeloof om het kwaad af te weren. Het zou spoken, heksen en duivels verdrijven. Een oud volksrijmpje: "Valeriaan, oregano en dille, de heks niets wat ze wilt."
Sebastian Kneipp noemde in de Plantenatlas van 1894 de volgende toepassingen: "borst-, buik-, hoofdpijn, migraine, maagklachten, astma en nerveuze duizeligheid".
Valeriaan is een bekende plant binnen de plantengeneeskunde. Extracten van deze plant kunnen effectief zijn bij slapeloosheid, spanning, rusteloosheid en stresssymptomen.
Wist je dat?
Bij katten veroorzaakt Valeriaan een hele andere reactie. Zij zien dit als afrodisiacum, oftewel een middel om geslachtsdrift te stimuleren. Dit verklaart de naam kattenkruid.
De werking van de planten en kruiden die in deze gids beschreven zijn, kan niet altijd direct aan de Kneipp producten worden toegeschreven. De Kneipp verzorgingsproducten en theeën dienen uitsluitend gebruikt te worden voor het doel waarvoor ze gemaakt zijn, zoals vermeld op de verpakking. Wij raden aan om de gebruiksaanwijzing van de producten in acht te nemen.
